در آستانه هفته سلامت روان، دکتر علی اکبری، رئیس بخش سایکوسوماتیک بیمارستان امام رضا(ع)، ضمن گرامیداشت این مناسبت، خواستار توجه جدیتر سیاستگذاران به ویژه در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به مقوله سلامت روان شد. وی تأکید کرد: «همانطور که مردم بیماریهای جسمی را جدی میگیرند، باید برای مشکلات روانی نیز به متخصصان مراجعه کنند و این اقدام را نشانه ضعف یا انگ اجتماعی ندانند، بلکه آن را برخوردی منطقی و آگاهانه با مسائل بدانند که میتواند از مشکلات بعدی جلوگیری کند.»
وی با اشاره به چالشهای شایع روانی در جامعه، سه محور اصلی را برشمرد: اضطراب و استرس که ناشی از عوامل فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی هستند؛ افسردگی و احساس بیارزشی که با کاهش اعتمادبهنفس همراه است و عملکرد فرد را تحت تأثیر قرار میدهد؛ و مشکلات سلامت روان در کودکان و نوجوانان که نیازمند توجه ویژهاند.
دکتر اکبری درباره طب روانتنی گفت: «این شاخه از پزشکی با پرسش از نقش روان در سلامت جسم آغاز شد و اکنون بهعنوان بخشی از سیستمهای بدن مانند قلب، کلیه و گوارش شناخته میشود. عوامل روانشناختی در پیدایش بسیاری از بیماریها نقش دارند و این تأثیر میتواند در شروع، پیشرفت یا تشدید بیماریها متفاوت باشد.»
وی افزود: «پزشکی روانتنی بر پایه مدل بایو-سایکو-سوشیال بنا شده است؛ یعنی عوامل بیولوژیکی، روانی و اجتماعی در کنار هم در بروز بیماریها نقش دارند. بخش روانتنی بیمارستان امام رضا(ع) نیز با همین رویکرد شکل گرفته و به بیمارانی خدمات میدهد که همزمان با بیماری جسمی، دچار اختلالات روانپزشکی هستند یا عوامل روانی در بروز بیماریشان مؤثر بودهاند.»
به گفته رئیس بخش سایکوسوماتیک، افزایش آگاهی عمومی درباره سلامت روان و طب روانتنی، در کنار رشد استرسهای اجتماعی، موجب افزایش مراجعات و تقاضا برای خدمات درمانی شده است. وی خاطرنشان کرد: «در سالهای اخیر، میزان مشاورههای روانپزشکی در بیمارستان امام رضا(ع) افزایش یافته و خوشبختانه با تلاش تیم مدیریتی، بستری آقایان نیز در کنار بخش خانمها راهاندازی شده است.»
در پایان، دکتر اکبری بر اهمیت آموزش و آگاهیبخشی عمومی تأکید کرد و گفت: «آموزش در سطح جامعه نقش مهمی در پیشگیری از اختلالات روانتنی و بیماریهای جسمی ناشی از آن دارد. ما از طریق واحد آموزش سلامت بیمارستان، این آگاهیبخشی را دنبال میکنیم و امیدواریم با ارتقای دانش عمومی، شاهد کاهش مشکلات روانی در جامعه باشیم.»